در قسمت قبل به تاریخچه فناوری ابری اشاره کردیم و سعی کردیم تا مفهوم و منظور ابر را در به کارگیری و توسعه بخش های مختلف فناوری اطلاعات توضیح دهیم. همچنین به چند مورد از معایب و مزایای پر رنگ آن اشاره کردیم. در این قسمت به انواع ابر و همچنین زیرساخت های ارائه شده ابری می پردازیم و هر یک را جداگانه بررسی خواهیم کرد.
انواع ابر
ابر عمومی(Public cloud): در واقع این نوع سرویس کاربردی برای عموم افراد دارد. به این صورت که هر شخصی با پرداخت مبلغی به شرکت ارائه دهنده بدون خرید هرگونه سخت افزار یا نرم افزار با در اختیار گرفتن منابع مشخص و تعیین شده خود مانند پهنای باند و یا فضای دیسک ذخیره سازی به از آن اسنفاده کند.در واقع با بکارگیری ابر عمومی میتوان از نگهداری اطلاعات خود در مقادیر و انواع مختلف با رعایت اصول و تکنیک های امنیتی مرتبط بر روی این نوع سرویس حساب باز کرد و تنها بر اساس مقدار مصرفی هزینه ای به شرکت ارائه دهنده سرویس پرداخت.
ابر خصوصی(Private cloud): تمرکز بیشتر این نوع سرویس بر روی استفاده از تمام سخت افزاری که بصورت اختصاصی جهت راهندازی زیرساخت مورد نظر و یا به جهت امنیت و اطمینان پذیری در اطلاعات مورد استفاده می باشد. بنابراین مشتریان و خواهان آن سازمان های بزرگتر خواهد بود. در واقع سازمان ها به راحتی میتوانند با اضافه کردن منابعی چون سرور، دستگاه های ذخیره ساز، نرم افزار های راهبری ابری مثل وVMware Vcloud و دیگر محصولات مرتبط، زیرساخت خود را به یک ابر خصوصی با انعطاف پذیری بالاتر تبدیل کنند
تفاوت بین ابر خصوصی و عمومی
ساختار کاری و سرویس دهی این دو تقریبا یکسان است اما تفاوت هایی در نوع سرویس دهی وجود دارد که عمده تفاوت آن در مسائل مربوط به امنیت است به این صورت که ترافیک تبادلی در اینترنت و در دسترس عموم قرار نگیر و توسط فایروال به بیرون از شبکه خصوصی منتقل شود. این پروسه در ابر خصوصی باعث کنترل بیشتر روی اطلاعات و تبادلات و امنیت بالاتر آن همچنین حفظ حریم شحصی می شود.
ابر ترکیبی(hybrid cloud): این نوع سرویس ترکیبی از ابر خصوصی و عمومی است که ما را قادر به استفاده از یکپارچه سازی منابع مورد استفاده در جهت کاهش هزینه ها با انعطاف پذیری های مورد توجه می سازد..
نرم افزار به عنوان سرویس(SaaS): سرویس دهی یک نرم افزار خاص در یک بستر مشخص و از پیش پیکربندی شده به مشتریان آن در هر نقطه و هر زمان تنها با متصل شدن به اینترنت با حداکثر توان امنیتی و به روز رسانی و ارتقای آن.
پلتفرم به عنوان سرویس(PaaS):وقتی سازمان یا شخصی نیازمند محیطی است که بتواند در آن به توسعه نرم افزاری خود با ویژگی ها و موارد الزامی اش بپردازد از این نوع سرویس بهره میگیرد تا کاربران مجبور نشوند بار سنگین پیکربندی و تنظیمات همچنین نگهداری و مدیریت تمام آن زیر ساخت به دوش بکشند و یا دچار مشکل شوند.
زیرساخت به عنوان سرویس(IaaS): زمانی که کاربر نیازمند منابع در برگیرنده پردازشی مانند سرور، سخت افزار های شبکه، سیستم های توازن بار(لود بالانسینگ) و اچ ای و غیره باشد میتواند از یک بستر ارائه شده که تمام این منابع با جزئیات در آن تنظیم و یکپارچه شده استفاده نماید.
نتیجه گیری
باتوجه به مسائلی که مطرح شد می توان گفت پردازش ابری در ذات خود مفید و سودمند است اما به شرط آن که از هر نوع آن در جای بخصوص و بطور صحیح مورد استفاده قرار گیرد. این امر موجب به حداقل رساندن مشکلات امنیتی ای که بر اساس نداشتن دانش کافی صورت گرفته و خسارات زیادی وارد کرده میشود و آینده این فناوری در بیشتر شدن سرویس ها و نرم افزار های مختلف با حداکثر توان امنیتی و دیگر مزایا افزایش بیشماری خواهد داشت.
